Slechte adem

Niet frisse adem, oftewel halitose, is een probleem waar de meesten van ons dagelijks mee te maken hebben. Deze buitengewoon vervelende aandoening verstoort het dagelijks leven, veroorzaakt neerslachtigheid en belemmert het leggen van normale contacten. Weinigen van ons realiseren zich echter de oorzaken van de onaangename geur uit de mond.

De oorzaken van deze aandoening zijn meestal onschuldig en slechts in enkele gevallen is een slechte adem een teken van een ernstige ziekte. Maar een onaangename geur uit de mond kan het leven aanzienlijk bemoeilijken - vrienden ontmoedigen, het moeilijk maken om nieuwe mensen te leren kennen, en zelfs in de ogen van werkgevers diskwalificeren. Een slechte adem is vaak een groter probleem voor anderen dan voor de persoon die aan deze aandoening lijdt.

De uitgeademde lucht uit de mond ruikt onaangenaam. Dit is hinderlijk in nauw contact met anderen. Als een gesprekspartner zich een beetje terugtrekt wanneer er met hen gesproken wordt, kan men zich afvragen of er een onaangename geur uit de mond komt. Het gebrekkige reukvermogen zorgt ervoor dat de persoon wiens adem onaangenaam is, zich hier vaak niet van bewust is.

Een slechte adem is in de meeste gevallen het gevolg van verwaarlozing van mondhygiëne, tandvleesaandoeningen of tandproblemen. De mondholte is een gemeenschappelijk gebied van twee systemen - het spijsverteringsstelsel en het ademhalingssysteem. De geur die aanwezig is in de uitgeademde lucht kan dus een symptoom zijn van een storing in elk van deze systemen. De meest voorkomende oorzaak van een onjuiste geur is de aanwezigheid van een bepaald schadelijk gas in de uitgeademde lucht, dat daar normaal gesproken niet hoort te zijn. Waar komt dit gas vandaan? Ten eerste kunnen micro-organismen - bacteriën, virussen, schimmels - verantwoordelijk zijn voor de vorming ervan. Ten tweede kan een onjuiste samenstelling van speeksel of maagsappen en dus een abnormale werking van de interne organen een rol spelen.

De directe oorzaak van een slechte adem zijn anaerobe bacteriën. Deze bacteriën leven op het oppervlak van de tong en de keel, wat hun natuurlijke omgeving is. Ze helpen bij de spijsvertering door eiwitten in voedsel, slijm, bloed en dode weefsels van de mond af te breken. Onder bepaalde omstandigheden kunnen deze bacteriën eiwitten in grotere hoeveelheden afbreken dan normaal.

Een andere oorzaak kan tandheelkundige aandoeningen zijn (cariës, pulpanecrose, rotte resterende tandwortels), bacteriële tandvleesontsteking en parodontitis, schimmelinfectie van de mondholte (dergelijke infecties komen voor na antibiotische behandeling of wanneer het immuunsysteem verzwakt is, bijvoorbeeld na een ziekte, bij een tekort aan vitaminen, tijdens periodes van bijzondere vermoeidheid), aanslag op de achterkant van de tong, zweren en fistels in de mondholte, versleten, poreuze prothesen die moeilijk schoon te maken zijn, verminderde speekselproductie en uitdroging van het mondslijmvlies: ademen door de mond, verblijf in geklimatiseerde ruimtes, roken, overmatig alcoholgebruik, het innemen van bepaalde medicijnen (bijv. diuretica, psychotrope middelen) die de keel en de mond uitdrogen en de speekselproductie remmen, knoflook, ui (behalve aanwezigheid in de mond, worden de geurstoffen in knoflook en ui ook geabsorbeerd in de darmen en uitgeademd door de longen).

Een slechte adem kan zijn oorsprong hebben in de keel, slokdarm of maag. Zo kan het bijvoorbeeld gepaard gaan met een maagzweer, acute gastritis, het malabsorptiesyndroom, overeten (zure spijsverteringssappen komen vrij vanuit de volle maag naar de slokdarm en bederven de adem), slokdarmdivertikels, slokdarmvernauwingen, achalasie van de slokdarm, of intestinale obstructies. Andere oorzaken van een onaangename ademgeur kunnen zijn ontsteking van het neusslijmvlies, sinussen, keel of amandelen, evenals longaandoeningen, zoals etterende bronchitis, bronchiëctasieën (ziekelijke verwijding van de bronchiën), longontsteking, longabces.

Andere zeldzame oorzaken zijn diabetes (een abnormaal suikerniveau veroorzaakt zogenaamde acidose, en gassen met een specifieke acetonachtige geur verschijnen in de uitgeademde lucht), leveraandoeningen, uremie (een aandoening waarbij het lichaam eiwitmetabolieten vasthoudt zoals ureum), afbrokkelende tumoren.

De behandeling is effectief alleen als de oorzaken worden weggenomen. De oorzaken moeten eerst worden gezocht waar ze het meest voorkomen, namelijk in de mondholte. Carieuze laesies moeten worden geëlimineerd, wortels van tanden moeten worden verwijderd en tandsteen moet worden verwijderd, tandvleesontsteking en parodontitis moeten worden behandeld. Men moet zich bewust zijn van systematische en grondige mondhygiëne. Het reinigen van de tanden en de ruimte tussen de tanden (met tandzijde) is essentieel. Men moet ook de tong reinigen. Opgedroogde bacteriën op de tong produceren vluchtige zwavelverbindingen met een scherpe geur. Ze hopen zich op in draadvormige papillen op de tong. De aanslag kan worden verwijderd met een speciale tongreiniger. In apotheken zijn speciale mondspoelingen en tandenborstels beschikbaar voor het reinigen van tanden en tong.

Het kauwen op suikervrije kauwgom of snoepjes kan helpen (ze stimuleren de speekselproductie). Het is ook goed om een stukje appel of sinaasappel te eten, zodat er meer speeksel wordt geproduceerd en de bacteriën uit de mond worden weggespoeld. U kunt uw mond spoelen met water of speciale mondspoelingen verkrijgbaar bij apotheken. Als u een droge mond ervaart, drink dan meer water. Stoppen met roken brengt veel gezondheidsvoordelen met zich mee, niet alleen voor de verbetering van de ademgeur. U kunt voedingsmiddelen vermijden die een onaangename geur hebben. Vermijd ook alcoholgebruik.

Als een slechte adem plotseling en zonder duidelijke reden optreedt, en als de onaangename geur uit de mond niet verdwijnt na verandering van gewoonten en grondige mondhygiëne, moet u een arts raadplegen. Als halitose aanhoudt, moeten andere mogelijke aandoeningen worden uitgesloten. De arts zal, nadat de oorzaak is vastgesteld, de behandeling van de ziekte die de onaangename geur uit de mond veroorzaakt, op zich nemen (bijv. de behandeling van maag-, keel-, amandel- of longziekten).