Mineraalwater

Mineraalwater is natuurlijk drinkwater dat aanzienlijk verrijkt is met mineralen of andere componenten in de vorm van ionen. In 1 liter mineraalwater moet het gehalte aan mineralen meer dan 1 gram zijn. Daarnaast kan het opgeloste gassen van natuurlijke oorsprong bevatten (koolstofdioxide, waterstofsulfide). Meestal is dit diepwater, dat mineralen heeft opgenomen uit de rotsen waar het doorheen stroomde. Let op "pseudominerale" wateren, als overblijfsel van een norm die in 1990 werd vastgesteld, toen werd aangenomen dat zelfs water met minstens 200 mg mineralen per liter al "mineraalwater" was. Ondanks dat deze regel in 1997 werd gewijzigd, zijn er nog steeds veel wateren op de markt die zich voordoen als "mineraalwater".

Dankzij water kan het lichaam goed functioneren, want water is een oplosmiddel en drager van voedingsstoffen, reguleert de bloeddruk, lichaamstemperatuur, verwijdert schadelijke stofwisselingsproducten en verhoogt de weerstand. Een tekort aan water veroorzaakt uitdroging van de slijmvliezen, die ophouden een natuurlijke barrière te vormen voor micro-organismen. Dankzij water blijft de huid vochtig, glad en zijn de weefsels en organen goed gevoed.

Een gebrek aan water in het lichaam begint zich veel sneller te manifesteren dan een gebrek aan voedsel. De hersenen worden dan minder doorbloed, wat leidt tot verminderd concentratievermogen, geheugenstoornissen en vaker fouten maken, zelfs bij eenvoudige taken. Een uitgedroogd persoon heeft ook last van aanhoudende hoofdpijn, spijsverteringsproblemen en hartklachten.

Het is moeilijk om precies vast te stellen hoeveel vloeistoffen we per dag moeten drinken. Over dit onderwerp zijn de meningen verdeeld. Sommigen vinden dat 1,5 liter voldoende is, anderen beweren dat we moeten drinken zoveel als onze dorst ons dicteert. Eén ding is zeker - de hoeveelheid gedronken water hangt af van het klimaat, het soort werk, lichamelijke activiteit, geconsumeerde maaltijden, leeftijd en gezondheidstoestand.

Men moet onthouden dat mineraalwater water is dat per liter minstens 1000 mg mineralen bevat, en dat is een richtlijn, want eigenlijk zijn de mineralen van belang die in het water aanwezig zijn om de behoeften van ons lichaam te vervullen. Er moet minstens 15% van de dagelijkse behoefte aan deze mineralen in één liter water zitten, en optimaal ongeveer 30%, en het kan geen kwaad als sommige mineralen zelfs meer aanwezig zijn.

De belangrijkste daarvan is magnesium - het ontbreekt eigenlijk bijna iedereen. We hebben ongeveer 300 mg per dag nodig en meestal komt het 30% tekort. Daarom moet er minstens 50 mg magnesium in één liter water zitten om de behoeften van het lichaam aan dit mineraal aan te vullen, en optimaal ongeveer 100 mg. Het drinken van 1 tot 2 liter van dit water per dag vult onze dagelijkse behoefte aan dit sporenelement aan. En hoe belangrijk magnesium is voor het lichaam, hoeft tegenwoordig aan niemand meer te worden uitgelegd. Maar het is vooral belangrijk om erop te letten in de zomer, wanneer we veel zweten; als onderdeel van de elektrolyten in onze cellen moet het voortdurend worden aangevuld om verstoringen in de regulerende processen van ons lichaam te voorkomen.

Tijdens hitte, wanneer we intensief zweten, verliezen we grote hoeveelheden natrium via zweet. Dit verlies moeten we aanvullen met water dat meer natrium bevat, zelfs tot 1000 mg. In de hitte eten we minder vast voedsel, vooral vleeswaren die veel zout bevatten, en dit verlies moeten we aanvullen met water. Een tekort aan zout in het lichaam verzwakt het enorm en kan in extreme gevallen flauwvallen veroorzaken. Het drinken van gewoon water in dergelijke gevallen is zeer ongunstig, omdat het de minerale zouten uit het lichaam spoelt en in plaats van te helpen, schaadt het ons.

Een belangrijk mineraal dat we met water kunnen aanvullen, is calcium. Of het nu winter of zomer is, we hebben dagelijks 800 tot 1200 mg nodig en in sommige gevallen zelfs meer. Daarom moeten we mineraalwater drinken dat minstens 150 mg/l calcium bevat. Het kan natuurlijk meer zijn, want het wordt opgeslagen in onze botten en versterkt ze, wat osteoporose voorkomt, en niet in de nieren, zoals sommigen denken. Het kan voor velen een verrassing zijn, maar wateren die calciumzouten bevatten, voorkomen de vorming van nierstenen.

Mineraalwaters bevatten ook waterstofcarbonaten. Ze hebben invloed op het functioneren van het spijsverteringsstelsel, omdat ze de inhoud van de maag alkaliseren. Hun fysiologische werking begint wanneer er minstens 600 mg in één liter water zit. Boven deze hoeveelheid zijn ze gunstig voor mensen die lijden aan hyperzuurgraad, en de optimale hoeveelheid is boven 1500 mg. Wateren die waterstofcarbonaten bevatten, moeten worden gekozen op basis van de behoeften van ons eigen lichaam.

In de praktijk is het niet zinvol om rekening te houden met de inhoud van andere componenten die in mineraalwater aanwezig kunnen zijn en nuttig kunnen zijn voor het lichaam, zoals: jodium, fluoride, ijzer, omdat ze helaas niet in grote hoeveelheden in ons water voorkomen. De hoeveelheden die voorkomen, variëren van enkele tot enkele milligrammen per liter, en vullen onze voeding dus maar in geringe mate aan. Wateren met een sulfaatgehalte komen zeer zelden voor, ze hebben een positief effect op de werking van de alvleesklier, lever en gal. Hun werking begint wanneer ze in het water aanwezig zijn in een hoeveelheid van ten minste 250 mg/l. Aan de andere kant is het volledig misleidend om de hoeveelheid kalium op etiketten van mineraalwater te vermelden. Zelfs als het in hoeveelheden van enkele milligrammen voorkomt, heeft het geen enkele betekenis, omdat we dagelijks 3000 mg nodig hebben.

Er bestaat een groot misverstand over het koolstofdioxidegehalte in water. Er zijn geen andere gezondheidsbeperkingen voor het drinken van koolzuurhoudend water, behalve voor maagzweren en stembandaandoeningen, die het irriteren. Koolstofdioxide verbetert echter de smaak van water door te reageren met de smaakpapillen in de mondholte en een verfrissend effect te creëren. Niet-bruisend water is gewoon saai, en de keuze welk water te drinken is aan de consument.

Op hete dagen moeten we minstens 2 liter vloeistoffen drinken, waarvan het grootste deel mineraalwater met de juiste hoeveelheid mineralen moet zijn. Het drinken van gewoon water verdunt de elektrolyten in de cellen en spieren van ons lichaam, verstoort de werking ervan, verzwakt het en verslechtert ons welzijn. Helaas worden er in artikelen over water die in de zomer in grote hoeveelheden verschijnen, soms zeer onjuiste aanbevelingen gedaan. Een van de gevaarlijkste is de bewering dat hoog gemineraliseerde wateren vermeden moeten worden, wat niet waar is omdat juist dergelijke wateren het gunstigst zijn voor de gezondheid. Integendeel, men moet het drinken van water zonder mineralen vermijden, want ze spoelen ze uit ons lichaam en verzwakken het in plaats van het te versterken.

Een ander veel voorkomend misverstand is het advies om ongecarboniseerd water te drinken. Deze bewering is op zijn minst onredelijk, want niet-bruisend water is smaakloos, en er is geen reden om mensen het plezier van het drinken van lekkerder water te ontnemen. Bovendien, vooral bij hoge temperaturen, vermenigvuldigen bacteriën zich veel sneller in niet-bruisend water, en het kan de oorzaak zijn van voedselvergiftiging. Koolstofdioxide is een bacteriostatisch middel en voorkomt de groei van bacteriën. Dit is zijn positieve gezondheidseffect.

Aan de rand van het absurde is nog een ander veelvoorkomend misverstand dat aanbeveelt om water met een laag natriumgehalte te drinken, onder de 20 mg natrium per liter. Bij een zeer hoog natriumgebruik in andere producten tot wel 8000 mg in totaal, is het natriumgehalte in water, zelfs tot 200 mg/l, een verwaarloosbare hoeveelheid in het natriumbalans van ons dieet. Drie plakjes worst bevatten meer natrium dan een fles van anderhalve liter gewoon mineraalwater.

Dan blijft de techniek van het drinken van water over. 's Ochtends, als we ons dat kunnen veroorloven, zouden we een liter groente- en fruitsap moeten drinken om het lichaam een juiste dosis vitaminen en vezels te geven. 's Middags en 's avonds drinken we alleen mineraalwater, dat een reinigende werking heeft en de verloren vloeistoffen gedurende de dag aanvult. Het is echter belangrijk om water in gelijke porties gedurende de dag te drinken, bij voorkeur een half uur na het eten. Drinken tijdens de maaltijd heeft een negatieve invloed op de spijsvertering, omdat water de spijsverteringssappen verdunt, hun effectiviteit vermindert en de spijsverteringstijd verlengt, en ook de toch al volle maag belast.